Co to jest cement ?
Co to jest cement ?
Cement zgodnie z normą PN-EN 197-1, nazywany CEM - jest to spoiwo hydrauliczne tzn. drobno zmielony materiał nieorganiczny, który po zmieszaniu z wodą daje zaczyn wiążący i twardniejący w wyniku reakcji i procesów hydratacji. Po stwardnieniu pozostaje wytrzymały i twardy także pod wodą. Cement zgodny z PN-EN 197-1 odpowiednio odmierzony i zmieszany z kruszywem i wodą, powinien tworzyć beton lub zaprawę, które wystarczająco długo zachowują urabialność i po określonym czasie uzyskują ustalony poziom wytrzymałości i długotrwałą stałość objętości.
W skład cementu mogą wchodzić:
-
Składniki główne – specjalnie dobrane materiały nieorganiczne, których udział w stosunku do sumy mas wszystkich innych składników głównych i składników drugorzędnych przekracza 5% masy;
-
Składniki drugorzędne – specjalnie dobrane materiały nieorganiczne, których udział w stosunku do sumy masy wszystkich składników głównych i składników drugorzędnych nie przekracza 5% masy;
-
Siarczan wapnia – dodawany do innych składników cementu podczas jego wytwarzania dla regulacji czasu wiązania. Siarczan wapnia może występować jako gips, półhydrat albo anhydryt lub jako ich mieszanina. Gips i anhydryt występują jako materiały naturalne. Siarczan wapnia jest również dostępny jako produkt uboczny niektórych procesów przemysłowych;
-
Dodatki – stosowane w celu ułatwienia wytwarzania bądź poprawienia właściwości cementu. Całkowita ilość dodatków nie powinna przekraczać 1% masy cementu (z wyjątkiem pigmentów). Ilość dodatków organicznych w przeliczeniu na stan suchy nie powinna przekraczać 0,5% masy cementu. Dodatki takie nie powinny powodować korozji zbrojenia lub pogarszać właściwości cementu, betonu czy zaprawy. Gdy do cementu dodaje się domieszki stosowane do betonu, zaprawy lub zaczynów, zgodnie z serią norm EN 934, na workach lub w dokumencie dostawy należy podać znormalizowaną nazwę domieszki.
Składniki główne cementu:
-
Klinkier portlandzki (K),
-
Granulowany żużel wielkopiecowy (S),
-
Popioły lotne(VW),
-
Łupek palony (T),
-
Wapień (kamień wapienny) (L,LL),
-
Pył krzemionkowy (D).
Rodzaje i skład cementu:
-
CEM I – cement portlandzki,
-
CEM II – cement portlandzki wieloskładnikowy,
-
CEM III – cement hutniczy,
-
CEM IV – cement pucolanowy,
-
CEM V – cement wieloskładnikowy.
Z uwagi na ilość dodatków cementy dzielą się na odmiany A, B, C.
Klasy wytrzymałości
W zależności od wytrzymałości na ściskanie (mierzonej po 28 dniach) oznaczonej zgodnie z PN-EN 196-1 rozróżnia się trzy klasy wytrzymałości (wytrzymałość na ściskanie w N/mm2; 1 MPa = 1N/mm2):
-
klasa 32,5,
-
klasa 42,5,
-
klasa 52,5.
Te trzy klasy dzielą się w zależności od swej wytrzymałości wczesnej na cement o wysokiej wytrzymałości wczesnej (oznaczony symbolem R): 32,5R, 42,5R, 52,5R, oraz na cement o normalnej wytrzymałości wczesnej (oznaczony symbolem N): 32,5N , 42,5N , 52,5N.
Dodatkowo norma PN-EN 197-4 "Cement. Część 4: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące elementów hutniczych o niskiej wytrzymałości wczesnej" wprowadza trzy klasy wytrzymałości dla cementów hutniczych o niskiej wytrzymałości wczesnej (oznaczone literą L):32,5L, 42,5L, 52,5L